arramir
Català
modifica
- Pronúncia(i):
Oriental: /ə.rəˈmi/ Occidental: nord-occidental /a.raˈmi/ valencià /a.raˈmiɾ/, /a.raˈmi/
- Rimes: -i(ɾ)
- Etimologia: Del baix llatí *adhramire, del gòtic *hramjan («entrebancar»).
Verb modifica
arramir trans.
Variants modifica
Miscel·lània modifica
Vegeu també modifica
- Obres de referència: GDLC, DCVB
- Labernia y Esteller, Pere. Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana y llatina., Tom I, Barcelona, 1864. p. 128.
Català antic
modifica
Verb modifica
arramir
- desafiar en combat