purus
Llatí
modifica
- Pronúncia(i): /ˈpuː.rʊs/
- Etimologia: Del protoidoeuropeu *peu-1-.
Adjectiu modifica
pūrus m., pūra f., pūrum n. (comparatiu pūrior, superlatiu purissimus)
Declinació modifica
Primera i segona declinació, -us, -a, -um.
Cas | Singular | Plural | |||||
Masculí | Femení | Neutre | Masculí | Femení | Neutre | ||
Nominatiu | pūrus | pūra | pūrum | pūrī | pūrae | pūra | |
Vocatiu | pūre | pūra | pūrum | pūrī | pūrae | pūra | |
Acusatiu | pūrum | pūram | pūrum | pūrōs | pūrās | pūra | |
Genitiu | pūrī | pūrae | pūrī | pūrōrum | pūrārum | pūrōrum | |
Datiu | pūrō | pūrae | pūrō | pūrīs | |||
Ablatiu | pūrō | pūrā | pūrō | pūrīs |
Antònims modifica
Sinònims modifica
Derivats modifica
Vegeu també modifica
- Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Woerterbuch, 1959, p.827