superior
Català
modifica
- Pronúncia(i):
Oriental: central ⓘ, balear /su.pə.ɾiˈo/ Occidental: /su.pe.ɾiˈoɾ/
Adjectiu modifica
superior inv. (plural superiors)
Sinònims modifica
Traduccions modifica
d'un nivell més alt
Nom modifica
superior m. f. (plural superiors)
- Persona situada jeràrquicament per sobre i amb poder.
Sinònims modifica
- amo, cabdill, cacic, cap, capitost, patró, senyor
- cap, director, encarregat, gerent, patró, president, propietari, responsable
Traduccions modifica
Jeràrquicament per sobre
Nom modifica
superior m. (plural superiors, femení superiora)
- Persona responsable d’una congregació o comunitat religiosa.
Miscel·lània modifica
- Síl·labes: su·pe·ri·or (4)
Vegeu també modifica
Anglès
modifica
- Pronúncia: /suːˈpɪəri.ə(r)/
- Etimologia: Del llatí superior.
Adjectiu modifica
superior (no comparable)
- superior (en dignitat)
Castellà
modifica
- Pronúncia(i):
- Peninsular: /su.peˈɾjoɾ/
- Americà: alt /su.p(e)ˈɾjoɾ/, baix /su.peˈɾjoɾ/
Adjectiu modifica
superior inv. (plural superiores)
Nom modifica
superior m. f. (plural superiores)
Miscel·lània modifica
- Síl·labes: su·pe·rior (3)
Llatí
modifica
Adjectiu modifica
superior m., f., superius n.
- superior
- Superior domus ― La part superior de l'habitatge.
- anterior, precedent
- Superius bellum Punicum. ― L'anterior guerra contra els cartaginesos.
- el més vell
- Superior Dionisus ― Dionís el vell
- Omnes superioris aetatis. ― Tots aquells d'edat més avançada.
Declinació modifica
Tercera declinació, variant comparatiu.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | superior | superius | superiōrēs | superiōra | |
Vocatiu | superior | superius | superiōrēs | superiōra | |
Acusatiu | superiōrem | superius | superiōrēs | superiōra | |
Genitiu | superiōris | superiōrum | |||
Datiu | superiōrī | superiōribus | |||
Ablatiu | superiōre | superiōribus |