Català
modifica

Oriental:  /ʃisˈkɫa/
Occidental:  nord-occidental /t͡ʃisˈkɫa/
valencià /t͡ʃisˈkɫaɾ/, /t͡ʃisˈkɫa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: xisclà
  • Etimologia: Del català antic sisclar, segle XIV, del llatí vulgar *sistulare, del clàssic fistulare ‎(«tocar la flauta»).

Verb modifica

xisclar intr.

  1. Emetre un xiscle, cridar de manera aguda de dolor o por.

Conjugació modifica

Paradigmes de flexió: xisclo, xiscla, xisclem

Variants modifica

Sinònims modifica

Traduccions modifica

Miscel·lània modifica

  • Síl·labes: xis·clar (2)
  • Heterograma de 7 lletres (acilrsx)

Vegeu també modifica