σύμπτωμα

Grec antic

• Pronúncia: /ˈsýmp.tɔː.ma/ (s. V aC), /ˈsimb.to.ma/ (s. XV dC)
• Etimologia: De συμπίπτω ‎(sympíptō).

Nom

σύμπτωμα ‎(sýmptōma) n. ‎(genitiu σῠμπτώμᾰτος)

1. anècdota, casualitat
2. desgràcia
3. símptoma