acusatiu: diferència entre les revisions

Contingut suprimit Contingut afegit
Es crea la pàgina amb «== {{-ca-}} == {{-pronafi-}} or.: {{pron|ca|/ə.ku.zəˈtiw/}}; occ.: {{pron|ca|/a.ku.zaˈtiw/}} {{-etimologia-|la|ca}} Del llatí {{terme|la|accusativus}}. === Nom =...».
(Cap diferència)

Revisió del 11:13, 20 oct 2014


Català

  • Pronúncia: or.: /ə.ku.zəˈtiw/; occ.: /a.ku.zaˈtiw/
  • Etimologia: Del llatí accusativus.

Nom

acusatiu m. ‎(plural acusatius)

  1. Forma, afegint el corresponent sufix al lexema, que adopta una paraula quan expressa sobre qui o què recau l'acció del subjecte en una frase.
Ex: En llatí: "magister docet historiam" (traducció: "El mestre ensenya Història"); en aquest exemple historiam és la forma acusativa d'aquesta paraula.
Ex: En llatí: "adire urbem" (traducció: "visitar la ciutat"); en aquest exemple urbem és la forma acusativa d'aquesta paraula.

Adjectiu

acusatiu m. ‎(femení acusativa, plural masculí acusatius, plural femení acusatives)

  1. Que delata la culpabilitat d'algú.
  2. Que forma part de la part acusadora en un judici legal.

Traduccions

Referències

  • Article corresponent a la   Viquipèdia
  • Per a més informació vegeu l'entrada al DIEC© sobre acusatiu
  • Per a més informació vegeu l'entrada al Gran Diccionari de la Llengua Catalana © sobre acusatiu