nominatiu
Català
modifica
- Pronúncia(i):
Oriental: central /nu.mi.nəˈtiw/ balear /no.mi.nəˈtiw/, /nu.mi.nəˈtiw/ Occidental: /no.mi.naˈtiw/
- Rimes: -iw
- Etimologia: Del llatí nominativus.
Adjectiu modifica
nominatiu m. (femení nominativa, plural masculí nominatius, plural femení nominatives)
- Que expressa el nom del qui rebrà els diners, normalment un taló.
Traduccions modifica
Traduccions
- Anglès: nominative (en)
- Castellà: nominativo (es)
- Francès: nominatif (fr)
- Italià: nominativo (it)
Nom modifica
nominatiu m. (plural nominatius)
- (lingüística) Forma, afegint el corresponent sufix al lexema, que adopta una paraula quan actua amb funció de subjecte en una frase.
- En el llatí 'magister docet' (el mestre ensenya) el mot 'magister' és el nominatiu.
Traduccions modifica
Traduccions
- Anglès: nominative (en)
- Castellà: nominativo (es)
- Polonès: mianownik (pl)
Miscel·lània modifica
- Síl·labes: no·mi·na·tiu (4)
Vegeu també modifica
- Article corresponent a la Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot