Català
modifica

  • Pronúncia(i): oriental /nuˈmiz.mə/, occidental /noˈmiz.ma/
  • Etimologia: Del llatí nomisma, procedent del grec antic νόμισμα ‎(nómisma).

Nom modifica

nomisma m. ‎(plural nomismes)

  1. Moneda encunyada en l'Imperi Bizantí equivalent a un sòlid.

Traduccions modifica

Miscel·lània modifica

Vegeu també modifica


Llatí
modifica

  • Pronúncia(i): /nɔˈmɪs.ma/
  • Etimologia: Del grec antic νόμισμα ‎(nómisma, «moneda de curs legal»).

Nom modifica

nomisma n. ‎(genitiu nomismatis)

  1. moneda (peça)
  2. nomisma

Declinació modifica

3a declinació -, -is (tema cons.)
Cas Singular Plural
Nominatiu nomisma nomismata
Vocatiu nomisma nomismata
Acusatiu nomisma nomismata
Genitiu nomismatis nomismatum
Datiu nomismatī nomismatibus
Ablatiu nomismate nomismatibus