dekumi

Esperanto

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: /deˈku.mi/
• Etimologia: Del prefix dek-, l'infix -um- i la desinència -i.

Verb

dekumi ‎(present dekumas, passat dekumis, futur dekumos, condicional dekumus, volitiu dekumu)

1. delmar

Conjugació

Conjugació de dekumi present passat futur singular plural singular plural singular plural indicatiu dekumas dekumis dekumos participi actiu adjectival dekumanta dekumantaj dekuminta dekumintaj dekumonta dekumontaj acus. dekumantan dekumantajn dekumintan dekumintajn dekumontan dekumontajn participi passiu adjectival dekumata dekumataj dekumita dekumitaj dekumota dekumotaj acus. dekumatan dekumatajn dekumitan dekumitajn dekumotan dekumotajn participi actiu nominal dekumanto dekumantoj dekuminto dekumintoj dekumonto dekumontoj acus. dekumanton dekumantojn dekuminton dekumintojn dekumonton dekumontojn participi passiu nominal dekumato dekumatoj dekumito dekumitoj dekumoto dekumotoj acus. dekumaton dekumatojn dekumiton dekumitojn dekumoton dekumotojn participi actiu adverbial dekumante dekuminte dekumonte participi passiu adverbial dekumate dekumite dekumote infinitiu dekumi volitiu dekumu condicional dekumus

Miscel·lània

• Síl·labes: de·ku·mi (3)
• Heterograma de 6 lletres (deikmu)

Vegeu també

• Per a més informació vegeu l'entrada al Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto sobre dekumi