laetus
Llatí
modifica
- Pronúncia(i): /ˈlaj.tʊs/
- Etimologia: (adjectiu) Del protoidoeuropeu *preyH- («agradable, de bona predisposició»).
- Etimologia: (nom) Del gòtic lassen («permetre»), incorporat al llatí des del segle III, quan l'exèrcit romà va adquirir la pràctica permetre que els vençuts en batalla obtinguessin una parcel·la de terra que no tindrien en propietat sinó per treballar-la i donar una part de la collita a l'estat.
Adjectiu modifica
laetus m., laeta f., laetum n. (comparatiu laetior, superlatiu laetissimus)
- fèrtil, pròsper
- Ubi ager crassus et laetus est sine arboribus, eum agrum frumentarium esse oportet.
- Tot camp sense arbres és ric i fèrtil si se'n planten cereals.
- abundant, ric
- feliç
Declinació modifica
Primera i segona declinació, -us, -a, -um.
Cas | Singular | Plural | |||||
Masculí | Femení | Neutre | Masculí | Femení | Neutre | ||
Nominatiu | laetus | laeta | laetum | laetī | laetae | laeta | |
Vocatiu | laete | laeta | laetum | laetī | laetae | laeta | |
Acusatiu | laetum | laetam | laetum | laetōs | laetās | laeta | |
Genitiu | laetī | laetae | laetī | laetōrum | laetārum | laetōrum | |
Datiu | laetō | laetae | laetō | laetīs | |||
Ablatiu | laetō | laetā | laetō | laetīs |
Derivats modifica
Nom modifica
laetus m. (genitiu laetī)
Declinació modifica
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | laetus | laetī |
Vocatiu | laete | laetī |
Acusatiu | laetum | laetōs |
Genitiu | laetī | laetōrum |
Datiu | laetō | laetīs |
Ablatiu | laetō | laetīs |