nekonatulo

Esperanto

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: /ne.ko.naˈtu.lo/
• Etimologia: De nekonato i l'infix -ul-, segle XX.

Nom

nekonatulo ‎(acusatiu nekonatulon, plural nekonatuloj, plural acusatiu nekonatulojn)

1. desconegut

   «La nekonatulo kliniĝis al Heleno kaj parolis ion al ŝi.» (Aleksei Konstantínovitx Tolstoi, trad. Maria Sidlovskaja, Princo Serebrjanij, Project Gutenberg, Moscou, ago. 2017)

   El desconegut va rebaixar-se al nivell de l'Helena i va parlar-li una mica.

   «La nekonatulo alproksimiĝis la muzikestron kaj mallonge diris: — Sinjoro Z. ne povas alveni.» (Foro, La nekonatulo, Lingvo Internacia, núm. 117, pàg. 201-204, Nova York, maig 1905)

   La desconeguda va acostar-se al director de la banda i li va dir, ras i curt: —La senyora Z. no pot vindre.

Sinònims

• nekonato