Llatí
modifica

  • Pronúncia(i): /ˈrɛ.dɪ.tʊs/
  • Etimologia: Derivat de redditus, participi del verb reddō.

Nom modifica

reditus m. ‎(genitiu reditūs)

  1. retorn
    «dum ne quem militem legeret ex eo numero quibus senatus missionem reditumque in patriam negasset ante belli finem» ([1])
    atès que no havia escollit cap soldat d'aquella que el Senat havia rebutjat acomiadar, retornà a casa abans d'acabar la guerra.
  2. rèdit, ingrés, benefici
    «omnisque ejus pecuniae reditus constabat» ([2])
    i tots els seus ingressos consistien...

Declinació modifica

4a declinació -us, -ūs
Cas Singular Plural
Nominatiu reditus reditūs
Vocatiu reditus reditūs
Acusatiu reditum reditūs
Genitiu reditūs redituum
Datiu redituī reditibus
Ablatiu reditū reditibus


Vegeu també modifica

  1. Titus Livi, Ab urbe condita XXVI
  2. Cornelius Nepos, De virus ilustribus, 14