Potser volíeu: Spes


Llatí
modifica

  • Pronúncia(i): /speːs/
  • Etimologia: De l'indoeuropeu *sphe («prosperitat»).[1]

Nom modifica

spēs f. ‎(genitiu speī)

  1. esperança
    Ex.: Magna me spes tenet hunc locum portum ac perfugium futurummittin , (traducció:«Tinc gran esperança que aquest lloc esdevindrà un port i un refugi.»)
  2. esdevenidor
    Ex.: spes multo asperior , (traducció:«un esdevenidor molt més dur»)

Declinació modifica

5a declinació -es, -eī
Cas Singular Plural
Nominatiu spēs spēs
Vocatiu spēs spēs
Acusatiu spem spēs
Genitiu speī -
Datiu speī -
Ablatiu spē -


Vegeu també modifica

  1. Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.983-984