Llatí
modifica

  • Pronúncia(i): /fɪ.lɔˈmeː.la/
  • Etimologia: Del grec antic Φιλομήλη ‎(Philomḗlē), compost de φίλος ‎(phílos, «amic, amant») i μῆλον ‎(mêlon, «poma, fruita»), literalment «amant de les fruites» interpretat en la literatura com a «amant de les cançons» per confusió amb μέλος ‎(mélos, «cançó, melodia»).

Nom propi modifica

Philomēla f. ‎(genitiu Philomēlae)

  1. (mitologia grega) Filomela

Declinació modifica

1a declinació -a, -ae
Cas Singular Plural
Nominatiu Philomēla -
Vocatiu Philomēla -
Acusatiu Philomēlam -
Genitiu Philomēlae -
Datiu Philomēlae -
Ablatiu Philomēlā -


Vegeu també modifica

  • Gaffiot, Félix. «Philomela». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934.