bey

Turc

• Pronúncia: /ˈbej/
• Etimologia: Del turc antic bay («noble, ric»).

Adjectiu

bey

1. sr, en

   Eniştem Neyyir Bey'i kimin vurduğunu ben biliyorum.—«Sé qui va disparar al meu cunyat, en Neyyir.»

Nom

bey

1. senyor

   Bir bey sizi aradı.—«Un senyor us va trucar.»

Relacionats

• bayan