Català
modifica

  • Pronúncia(i): oriental /rəˈβɛk/, occidental /reˈbɛk/
  • Rimes: -ɛk
  • Homòfon: rabec
  • Etimologia: D'origen incert, segle XX.

Adjectiu modifica

rebec m. ‎(femení rebeca, plural masculí rebecs, plural femení rebeques)

  1. Dit d'una persona, normalment un nen o adolescent, que té un caràcter rebel, de mal geni, difícil de controlar, etc.

Sinònims modifica

Derivats modifica

Traduccions modifica

Miscel·lània modifica

  • Síl·labes: re·bec (2)

Vegeu també modifica


Anglès
modifica

  • Pronúncia: /ˈɹiːbɛk/, /ˈɹɛbɛk/

Nom modifica

rebec ‎(plural rebecs)

  1. rabec

Vegeu també modifica

  • rebec. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].


Francès
modifica

  • Pronúncia: /ʁəˈbɛk/

Nom modifica

rebec m. ‎(plural rebecs)

  1. rabec

Vegeu també modifica

  • rebec. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].