Català
modifica

  • Pronúncia(i): /suˈpɛɾp/
  • Etimologia: Del llatí superbus, segle XVI. Doblet del patrimonial soberg.

Adjectiu modifica

superb m. ‎(femení superba, plural masculí superbs, plural femení superbes)

  1. Persona que habitualment té actitud de supèrbia.
  2. De gran esplendor per la seva bellesa o per les dimensions.

Antònims modifica

Sinònims modifica

Derivats modifica

Traduccions modifica

Miscel·lània modifica

  • Síl·labes: su·perb (2)
  • Heterograma de 6 lletres (beprsu)

Vegeu també modifica


Anglès
modifica

  • Pronúncia: /sjuːˈpɜːb/, /suːˈpɜːb/ àudio (EUA) 

Adjectiu modifica

superb ‎(comparatiu superber, superlatiu superbest)

  1. magnífic, excel·lent

Vegeu també modifica