στωϊκός

Grec antic

• Pronúncia: /stɔː.i.kós/ (s. V aC); /ˈaˈsto.iˈkos/ (s. I dC)
• Etimologia: Derivat de στοᾱ́ ‎(stoā́, «llotja, columnata»).

Adjectiu

στωϊκός ‎(stōïkós) m. ‎(femení στωϊκος, neutre στωϊκον)

1. de la llotja
2. estoic