συγκοπή

Grec antic

• Pronúncia: /syŋkopɛ͜ɛ́/
• Etimologia: De συγκόπτω ‎(synkóptō), format per σῠν- ‎(syn-, «unir») i κόπτω ‎(kóptō, «tallar»).

Nom

συγκοπή ‎(synkopḗ) f. ‎(genitiu συγκοπῆς)

1. tallar en peces petites
2. síncope
3. desmai