ἔργον

Grec antic

• Pronúncia: /ˈer.ɣon/
• Etimologia: Del protoindoeuropeu *wérǵom.

Nom

ἔργον ‎(érgon) n. ‎(genitiu ἔργου)

1. fet, acció
2. feina, treball

Derivats

• ᾰ̓εργός ‎(aergós)
• ἐνεργής ‎(energḗs)
• ἐργᾰ́ζομαι ‎(ergázomai)
• ἐργᾰλεῖον ‎(ergaleîon)
• ἐργᾰ́της ‎(ergátēs)
• ἐργώδης ‎(ergṓdēs)