acusatiu
CatalàModifica
|
(fitxer) |
- Etimologia: Del llatí accusativus.
NomModifica
acusatiu m. (plural acusatius)
- Forma que adopta una paraula, afegint el corresponent sufix al lexema, quan expressa sobre qui o què recau l'acció del subjecte en una frase.
- En llatí "magister docet historiam" (el mestre ensenya Història) el mot "historiam" és l’acusatiu.
- En llatí "adire urbem" (visitar la ciutat) el mot "urbem" és l’acusatiu.
TraduccionsModifica
Forma que expressa sobre qui o què recau l'acció
AdjectiuModifica
acusatiu m. (femení acusativa, plural masculí acusatius, plural femení acusatives)
- Que delata la culpabilitat d'algú.
- Que forma part de la part acusadora en un judici legal.
TraduccionsModifica
Que delata la culpabilitat
|
|
Miscel·làniaModifica
- Síl·labes: a·cu·sa·tiu (4)
Vegeu tambéModifica
- Article corresponent a la Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot