barbarisme
CatalàModifica
- Pronúncia(i): oriental /bər.bəˈɾiz.mə/, occidental /baɾ.βaˈɾiz.me/
- Rimes: -izme
- Etimologia: Del llatí barbarismus, segle XV.
NomModifica
barbarisme m. (plural barbarismes)
- Forma lingüística, generalment lèxica, incorrecta en llurs regles d'escriptura, pronúncia o sintaxi (no normativa), no reconeguda com a pròpia (generalment d'origen estranger, com per exemple els castellanismes).
- Poèticament, una multitud de bàrbars.
TraduccionsModifica
Forma lingüística no normativa
|
|
Miscel·làniaModifica
- Síl·labes: bar·ba·ris·me (4)
Vegeu tambéModifica
- Article corresponent a la Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, GDLC, DCVB
- Labernia y Esteller, Pere. Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana y llatina., Tom I, Barcelona, 1864. p. 185.
FrancèsModifica
- Pronúncia: /baʁ.ba.ʁism/
- Etimologia: Del llatí barbarismus.
NomModifica
barbarisme m. (plural barbarismes)
NeerlandèsModifica
- Pronúncia: /bɑrbɑˈrɪzmə/
- Etimologia: Del llatí barbarismus.
NomModifica
barbarisme (plural barbarismen)
OccitàModifica
- Pronúncia(i): /baɾ.baˈɾiz.me/
- Etimologia: Del llatí barbarismus.
NomModifica
barbarisme m. (plural barbarismes)