Català
modifica

Oriental:  central /murˈfir.sə/
balear /moɾ.fiɾˈsə/, /mur.firˈsə/
Occidental:  /moɾˈfiɾ.se/
  • Rimes: -iɾse
  • Etimologia: Incerta, aparentment relacionat amb el francès antic morfir ‎(«pansir») i l’italià morfire ‎(«menjar»), potser d’un gòtic *murfen ‎(«rossegar»).

Verb modifica

morfir-se pron.

  1. Pansir-se una cosa quan és masegada o assonada.

Conjugació modifica

Paradigmes de flexió: em morfeixo, es morfeix, ens morfim

Miscel·lània modifica

Vegeu també modifica