Llatí
modifica

Nom modifica

praeceptum n. ‎(genitiu praeceptī)

  1. precepte, ordre, manament
    «Et faciens misericordiam in millia his qui diligunt me, et custodiunt praecepta mea.» ([1])
    I mostrant misericòrdia envers aquells que m'estimen i segueixen els meus manaments.

Declinació modifica

2a declinació -um, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu praeceptum praecepta
Vocatiu praeceptum praecepta
Acusatiu praeceptum praecepta
Genitiu praeceptī praeceptōrum
Datiu praeceptō praeceptīs
Ablatiu praeceptō praeceptīs


Derivats modifica

Verb modifica

praeceptum

  1. supí acusatiu de praecipiō

Vegeu també modifica

  1. Jeroni, Vulgata: Èxode, 20:6