praevaricatus

Llatí

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: /praj.waː.rɪˈkaː.tʊs/
• Etimologia: De praevāricor.

Adjectiu

praevāricātus m., praevāricāta f., praevāricātum n.

1. transgredit

Declinació

Primera i segona declinació, -us, -a, -um.

Cas	Singular				Plural
	Masculí	Femení	Neutre		Masculí	Femení	Neutre
Nominatiu	praevāricātus	praevāricāta	praevāricātum		praevāricātī	praevāricātae	praevāricāta
Vocatiu	praevāricāte	praevāricāta	praevāricātum		praevāricātī	praevāricātae	praevāricāta
Acusatiu	praevāricātum	praevāricātam	praevāricātum		praevāricātōs	praevāricātās	praevāricāta
Genitiu	praevāricātī	praevāricātae	praevāricātī		praevāricātōrum	praevāricātārum	praevāricātōrum
Datiu	praevāricātō	praevāricātae	praevāricātō		praevāricātīs
Ablatiu	praevāricātō	praevāricātā	praevāricātō		praevāricātīs

Verb

praevāricātus

1. primera persona singular del pretèrit perfet d'indicatiu actiu de praevāricor