vin
DanèsModifica
- Pronúncia: [viːˀn]
- Etimologia: Del llatí vinum («vi»).
NomModifica
vin c.
DeclinacióModifica
Declinació de vin | |||||
Gènere Comú | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Indefinit | vin | vine | |||
Definit | vinen | vinene | |||
Indefinit, genitiu | vins | vines | |||
Definit, genitiu | vinens | vinenes |
HipònimsModifica
Vegeu tambéModifica
Per a més informació vegeu l'entrada vin al Ordbog over det danske Sprog
EsperantoModifica
- Pronúncia(i): /vin/
PronomModifica
vin
- acusatiu de vi
FrancèsModifica
NomModifica
vin m. (plural vins)
FriülàModifica
NomModifica
vin m.
LlombardModifica
- Pronúncia: /vĩː/
NomModifica
vin m.
OccitàModifica
- Pronúncia(i): /ˈbi/
NomModifica
vin m. (plural vins)
PiemontèsModifica
- Pronúncia: /ˈviŋ/
NomModifica
vin m.
RomanèsModifica
NomModifica
vin n. (plural vinuri)
DeclinacióModifica
Singular | Plural | |||||
Indefinit | Definit | Indefinit | Definit | |||
Nominatiu-acusatiu | (un) | vin | vinul | (niște) | vinuri | vinurile |
Genitiu-datiu | (unui) | vin | vinului | (unor) | vinuri | vinurilor |
Vocatiu | vinule, vine | vinurilor |