complexus
Llatí
modifica
- Pronúncia(i): /kɔmˈplɛks.ʊs/
- Etimologia: De complector.
Adjectiu modifica
complexus m., complexa f., complexum n. (comparatiu complexior, superlatiu complexissimus)
Declinació modifica
Primera i segona declinació, -us, -a, -um.
Cas | Singular | Plural | |||||
Masculí | Femení | Neutre | Masculí | Femení | Neutre | ||
Nominatiu | complexus | complexa | complexum | complexī | complexae | complexa | |
Vocatiu | complexe | complexa | complexum | complexī | complexae | complexa | |
Acusatiu | complexum | complexam | complexum | complexōs | complexās | complexa | |
Genitiu | complexī | complexae | complexī | complexōrum | complexārum | complexōrum | |
Datiu | complexō | complexae | complexō | complexīs | |||
Ablatiu | complexō | complexā | complexō | complexīs |
Nom modifica
complexus m. (genitiu complexūs)
Declinació modifica
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | complexus | complexūs |
Vocatiu | complexus | complexūs |
Acusatiu | complexum | complexūs |
Genitiu | complexūs | complexuum |
Datiu | complexuī | complexibus |
Ablatiu | complexū | complexibus |
Verb modifica
complexus
- primera persona singular del pretèrit perfet d'indicatiu actiu de complector