Potser volíeu: fustigui

Català

modifica
  • Pronúncia(i): /fus.tiˈɣi/
  • Rimes: -i

fustiguí

  1. (literari) Primera persona del singular (jo) del passat simple de fustigar.

Miscel·lània

modifica
  • Síl·labes: fus·ti·guí (3)
  • Anagrama: fugitius