Llatí
modifica

  • Pronúncia(i): /ˈɡʊr.dʊs/
  • Etimologia: Del protoidoeuropeu *ghrēu- («friccionar, polimentar»), d'on va prendre la idea subjacent de «[mal] polimentat» i d'«imbècil» a Hispània.

Adjectiu modifica

gurdus m., gurda f., gurdum n.

  1. groller, rúsric, bast

Declinació modifica

Primera i segona declinació, -us, -a, -um.

Cas Singular Plural
Masculí Femení Neutre Masculí Femení Neutre
Nominatiu gurdus gurda gurdum gurdī gurdae gurda
Vocatiu gurde gurda gurdum gurdī gurdae gurda
Acusatiu gurdum gurdam gurdum gurdōs gurdās gurda
Genitiu gurdī gurdae gurdī gurdōrum gurdārum gurdōrum
Datiu gurdō gurdae gurdō gurdīs
Ablatiu gurdō gurdā gurdō gurdīs

Nom modifica

gurdus m. ‎(genitiu gurdī)

  1. imbècil, babau
    Ex.: Hic est [inquit] ille gurdus, quem ego me abhinc menses duos ex Africa venientem excepisse tibi narravi. [1]—(traducció:«Aquí està aquell imbècil el qual, quan fa dos mesos vaig arribar d'Àfrica, em va venir a veure, com ja us he dit.»)
    Ex.: Et gurdos, quos pro stolidis accipit vulgus, ex Hispania duxisse originem audivi.[2] —(traducció:«Gurdos, amb el significat vulgarment emprat d'imbècil, és una accepció que ve d'Hispània.»)

Declinació modifica

2a declinació -us, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu gurdus gurdī
Vocatiu gurde gurdī
Acusatiu gurdum gurdōs
Genitiu gurdī gurdōrum
Datiu gurdō gurdīs
Ablatiu gurdō gurdīs


Vegeu també modifica

  1. Aule Gel·li, Noctes Atticae XVI.7.8
  2. Quintilià, Institutio Oratoria I.5.57