• Pronúncia(i): /ˈrɪk.tʊm/

rictum n. (genitiu rictī)

  1. forma alternativa de rictus

Declinació

modifica
2a declinació -um, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu rictum ricta
Vocatiu rictum ricta
Acusatiu rictum ricta
Genitiu rictī rictōrum
Datiu rictō rictīs
Ablatiu rictō rictīs


rictum

  1. acusatiu singular de rictus