Llatí
modifica

  • Pronúncia(i): /ˈsɪŋ.ɡʊ.lʊs/
  • Etimologia: De l'arrel protoindoeuropea *sem- («un»).

Adjectiu modifica

singulus m., singula f., singulum n.

  1. únic, singular
    Ex: Singuli venerunt. — «Van arribar tots junts, en un sol grup.»
  2. separat
    Ex: In annos singulos — «d'any en any»
  3. sengles, cadascun
    Ex: Pisaurum, Fanum, Anconam singulis cohortibus occupat. — «Ell va ocupar Pisa, Fano, Ancona i va posar una cohort en cadascun d'aquests llocs.»

Declinació modifica

Primera i segona declinació, -us, -a, -um.

Cas Singular Plural
Masculí Femení Neutre Masculí Femení Neutre
Nominatiu singulus singula singulum singulī singulae singula
Vocatiu singule singula singulum singulī singulae singula
Acusatiu singulum singulam singulum singulōs singulās singula
Genitiu singulī singulae singulī singulōrum singulārum singulōrum
Datiu singulō singulae singulō singulīs
Ablatiu singulō singulā singulō singulīs

Nota d'ús modifica

Majoritàriament emprat en la forma plural singuli.

Derivats modifica