ultimis
- segona persona del singular (tu) del present de subjuntiu del verb ultimar
- Síl·labes: ul·ti·mis (3)
- Anagrama: mutilis
- Pronúncia(i): /ˈʊɫ.tɪ.miːs/
ultimīs
- datiu masculí/femení/neutre plural de ultimus
- ablatiu masculí/femení/neutre plural de ultimus