Català
modifica

Oriental:  central /kun.tənˈta/
balear /kon.tənˈta/, /kun.tənˈta/
Occidental:  nord-occidental /kon.tenˈta/
valencià /kon.tenˈtaɾ/, /kon.tenˈta/

Verb modifica

contentar trans.

  1. (obsolet) forma alternativa de acontentar

Conjugació modifica

Paradigmes de flexió: contento, contenta, contentem
Vocal rizotònica: /e/

Miscel·lània modifica

Vegeu també modifica


Català antic
modifica

Verb modifica

contentar

  1. acontentar
  2. Pagar un deute.
    «Vos responem que nostra intenció és que [...] dels béns que vós havets a vostres mans façats al dit García contentar a la dita quantitat». (Epistolari de Ferran I d'Antequera, Carta 563, 1413-1416)

Conjugació modifica

Vegeu també modifica


Castellà
modifica

Peninsular: septentrional /kon.tenˈtaɾ/, meridional \koŋ.teŋˈtaɾ\
Americà: alt /kon.t(e)nˈtaɾ/, baix \koŋ.teŋˈtaɾ\, austral /kon.tenˈtaɾ/

Verb modifica

contentar ‎(present contento, passat contenté, futur contentaré)

  1. acontentar

Miscel·lània modifica

  • Síl·labes: con·ten·tar (3)


Occità
modifica

  • Pronúncia(i): /kun.tenˈta/

Verb modifica

contentar

  1. acontentar

Sinònims modifica

  1. acontentar