Llatí
modifica

  • Pronúncia(i): /ˈdɔ.mɪ.nʊs/
  • Etimologia: Derivat de domus

Nom modifica

dominus m. ‎(genitiu dominī)

  1. senyor
    Ex.:Nec domo dominus, sed domino domus honestanda est, (traducció:«No és la casa qui ha d'honorar al senyor, sinó el senyor qui ha d'honorar la casa») [1]
  2. amo, propietari, sobirà
    Ex.:populi domini sunt legum, (traducció:«Els pobles són els amos de les lleis») [2]
  3. amfitrió
    Ex.: dominus epuli, (traducció:«l'amfitrió del convit») [3]
  4. Senyor, déu
    Ex.: Domine, quo vadis?, (traducció:«Senyor, on vas?») [4]

Declinació modifica

2a declinació -us, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu dominus dominī
Vocatiu domine dominī
Acusatiu dominum dominōs
Genitiu dominī dominōrum
Datiu dominō dominīs
Ablatiu dominō dominīs


Vegeu també modifica

  1. Ciceró, De officiis I, 139
  2. Ciceró, Rhetorica ad Herennium I, 48
  3. Ciceró, In Vatinium , 31
  4. Vulgata