Potser volíeu: marra


Català
Modifica

  • Pronúncia(i): oriental /məˈra/, occidental /maˈra/
  • Rimes: -a
  • Etimologia: D’un preromà incert, segle XI.

NomModifica

marrà m. ‎(plural marrans)

  1. Mascle de l'ovella.

SinònimsModifica

TraduccionsModifica

AdjectiuModifica

marrà m. ‎(femení marrana, plural masculí marrans, plural femení marranes)

  1. Persona bruta.
  2. Fals convers d'origen jueu.

TraduccionsModifica

VerbModifica

marrà

  1. (literari) tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del passat simple de marrar

Miscel·làniaModifica

Vegeu tambéModifica