nu
CatalàModifica
- Adjectiu: contracció de l’antic nuu, segle XIV, del llatí nudus.
- Nom: variant de nus, de l’antic nuu, del llatí nōdus.
- Anagrama: un
AdjectiuModifica
nu m. (femení nua, plural masculí nus, plural femení nues)
- Sense roba o vestit.
VariantsModifica
- nuu (antic, mallorquí)
- nunú (alguerès)
- nuet (valencià, tortosí)
- nus (nord-occidental)
- nut (septentrional)
DerivatsModifica
SinònimsModifica
- despullat
- conill (eivissenc, gironí)
- en pilotes (informal)
TraduccionsModifica
Sense roba
NomModifica
nu m. (plural nus)
- forma alternativa de nus
Vegeu tambéModifica
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
- Petit Atles Lingüístic del Domini Català
AnglèsModifica
NomModifica
nu (incomptable)
- ni (lletra grega)
FrancèsModifica
AdjectiuModifica
SiciliàModifica
ArticleModifica
nu m.
- (davant s o z) un