titubejar


Català
Modifica

Oriental: /ti.tu.βəˈʒa/
Occidental: nord-occidental /ti.tu.βeˈd͡ʒa/, valencià /ti.tu.βeˈd͡ʒaɾ/

VerbModifica

titubejar intr.

  1. Perdre part de l'equilibri, de l'estabilitat.
  2. Dubtar, no saber resoldre.
  3. Vacil·lar en pronunciar les paraules o en allò que es diu.

ConjugacióModifica

Paradigmes de flexió: titubejo, titubeja, titubegem

TraduccionsModifica

Miscel·làniaModifica

  • Síl·labes: ti·tu·be·jar (4)

Vegeu tambéModifica

  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 3
  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot