Català
modifica

  • Pronúncia(i): /ˈfart/
  • Rimes: -aɾt
  • Etimologia: Del llatí fartus, participi de farciō ‎(«farcir»), segle XV. Doblet de farcit per via analògica.

Adjectiu modifica

fart m. ‎(femení farta, plural masculí farts, plural femení fartes)

  1. Que ha menjat en excés.
  2. Fastiguejat d’una cosa per l’excés.
    Estic fart del seu egoisme.

Sinònims modifica

Derivats modifica

Traduccions modifica

Nom modifica

fart m. ‎(plural farts)

  1. Excés de menjar.
  2. Acció feta en gran quantitat.
    S’ha fet un fart de riure.

Sinònims modifica

Compostos i expressions modifica

Traduccions modifica

Nom modifica

fart m. ‎(plural farts, femení farta)

  1. fartaner
    Ets un fart, estàs tot el dia menjant.

Verb modifica

fart

  1. (balear) primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de fartar

Variants modifica

Miscel·lània modifica

  • Síl·labes: 1

Vegeu també modifica


Anglès
modifica

  • Pronúncia: /fɑːt/
  • Etimologia: Del protogermànic fertaną, del protoindoeuropeu *perd-.

Nom modifica

fart ‎(plural farts)

  1. pet

Compostos i expressions modifica

  • old fart: vell antiquat

Verb modifica

fart ‎(3a persona singular present farts, gerundi farting, passat i participi farted)

  1. petar-se