Català

modifica
  • Pronúncia(i): /ˈfɾon.tis/
  • Etimologia: Apòcope de frontispici, segle XVII.

frontis m. (plural invariable)

  1. Frontispici d'un edifici.
  2. Part davantera d'un moble de fusta, d'un altar, d'un armari, etc.
  3. (pilota, esquaix, raquetbol) Paret extrema d'un frontó o una pista de joc d'esquaix en direcció a la qual es llança la pilota.

Sinònims

modifica

Traduccions

modifica

Miscel·lània

modifica
  • Síl·labes: fron·tis (2)
  • Heterograma de 7 lletres (finorst)
  • Anagrames: fòrints, fornits

Vegeu també

modifica

Anglès

modifica

frontis

  1. (pilota, esquaix, raquetbol) frontis

Sinònims

modifica

Vegeu també

modifica
  • frontis. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].

Castellà

modifica
Peninsular: septentrional /ˈfɾon.tis/, meridional \ˈfɾoŋ.tih\
Americà: alt /ˈfɾon.t(i)s/, baix \ˈfɾoŋ.tih\, austral /ˈfɾon.tis/

frontis m. (plural invariable)

  1. frontis

Miscel·lània

modifica
  • Síl·labes: fron·tis (2)
  • Heterograma de 7 lletres (finorst)

Francès

modifica

frontis m. (plural invariable)

  1. (pilota, esquaix, raquetbol) frontis

Sinònims

modifica

Vegeu també

modifica
  • frontis. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].
  • Pronúncia(i): /ˈfrɔn.tɪs/

frontis

  1. genitiu singular de frōns