Llatí
modifica

  • Pronúncia(i): /ˈpɛ.nʊs/
  • Etimologia: Del protoitàlic *penos, derivat del protoindoeuropeu *pen-(«alimentar»).

Nom modifica

penus n. ‎(genitiu penī)

  1. queviures
    Quinquaginta intus famulae, quibus ordine longam cura penum struere, et flammis adolere Penatis—(traducció:«A l'interior, hi ha cinquanta dones que tenen com a objectiu posar organitzar la llarga sèrie de queviures i oferir un sacrifici als Penats, banyant en fum les ofrenes.»)
  2. santuari, part més interna del temple de Vesta

Declinació modifica

2a declinació -um, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu penus pena
Vocatiu penus pena
Acusatiu penus pena
Genitiu penī penōrum
Datiu penō penīs
Ablatiu penō penīs


Variants modifica

Vegeu també modifica

  • Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Woerterbuch, 1959, p.807