Català
Modifica

  • Pronúncia(i): oriental /ˈrɛk.tə/, occidental /ˈrɛk.te/
  • Rimes: -ɛkte
  • Etimologia: Del llatí rectus, segle XVII.

NomModifica

recte m. ‎(plural rectes)

  1. Part final de l'intestí.

TraduccionsModifica

AdjectiuModifica

recte m. ‎(femení recta, plural invariable rectes)

  1. Que segueix la trajectòria sense corbes, tot dret.
  2. Estricte.
  3. Que va pel bon camí.
  4. Persona sense flaqueses morals.

SinònimsModifica

AntònimsModifica

TraduccionsModifica

AdverbiModifica

recte

  1. Seguint tot dret.

Miscel·làniaModifica

Vegeu tambéModifica


Llatí
Modifica

  • Pronúncia(i): /ˈreːk.tɛ/

AdjectiuModifica

rēcte

  1. vocatiu masculí singular de rēctus