Català

modifica
  • Pronúncia(i): (adjectiu) oriental /təˈɫar/, occidental /taˈɫaɾ/
  • Rimes: -aɾ
  • Pronúncia(i): (verb)
Oriental: /təˈɫa/
Occidental: nord-occidental /taˈɫa/
valencià /taˈɫaɾ/, /taˈɫa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfons: talà, telar, telà
  • Etimologia: Adjectiu: del llatí talaris («relatiu al taló»), de talus («taló»), segle XIX.
  • Etimologia: Verb: del llatí medieval talāre, del fràncic *tālōn («devastar, arrabassar»), segle XIII.

Adjectiu

modifica

talar inv. (plural talars)

  1. Del vestit, que arriba fins als talons.

Traduccions

modifica

talar trans.

  1. Tallar el tronc d'un arbre arran de soca.
  2. Arrasar camps i poblats enemics.

Conjugació

modifica

Paradigmes de flexió: talo, tala, talem

Traduccions

modifica

Miscel·lània

modifica

Vegeu també

modifica
  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 3

Castellà

modifica
Peninsular: /taˈlaɾ/
Americà: alt /t(a)ˈlaɾ/, baix /taˈlaɾ/

Adjectiu

modifica

talar inv. (plural talares)

  1. talar

talar trans. (present talo, passat talé, futur talaré)

  1. talar

Miscel·lània

modifica
  • Síl·labes: ta·lar (2)