truncus
Llatí
modifica
- Pronúncia(i): /ˈtrʊŋ.kʊs/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *trenk- («pressionar, tallar»).
Nom modifica
truncus m. (genitiu truncī)
Declinació modifica
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | truncus | truncī |
Vocatiu | trunce | truncī |
Acusatiu | truncum | truncōs |
Genitiu | truncī | truncōrum |
Datiu | truncō | truncīs |
Ablatiu | truncō | truncīs |
Vegeu també modifica
- truncus. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 15 juliol 2014].
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.1093