Potser volíeu: er, er-, ER, Er

Català

modifica
  • Pronúncia(i): /ˈer/
  • Etimologia: Del llatí vulgar *-airu, metàtesi de -arius, doblet de -ari.

-er m. (nominal)

  1. Forma noms amb el significat «ofici relacionat amb».
    fusta + -er → fuster

Relacionats

modifica

Derivats

modifica

-er m. (adjectival, femení -era)

  1. Aplicat a un substantiu, forma adjectius amb el significat «procedència o origen».
    Brasil + -er → brasiler
  2. Aplicat a un verb, forma adjectius amb el significat «propensió o aptitud».
    cridar + -er → cridaner

Relacionats

modifica

Vegeu també

modifica

Anglès

modifica
  • Etimologia: [1] Del protogermànic *-ārijaz («agent»). Sovint considerat un manlleu del llatí -arius. [2] Del protogermànic *warjaz («defensor, resident»).

-er

  1. El qui fa
    read («llegir»)reader («lector»)
  2. ofici, -ista
    trumpet («trompeta»)trumpeter («trompetista»)
  3. Col·lectiu d’un numeral
    forty-nine («quaranta-nou»)fortyniner («membre de l'equip de futbol anomenat San Francisco 49»)
  4. afeccionat a, amant de
    toon («dibuixos animats»)tooner («afeccionat als dibuixos animats»)
  5. més (comparatiu)
    often («sovint»)oftener («més sovint»)
  6. diminutiu
    splint («tauló, tros de fusta»)splinter («estella»)

-er

  1. resident, habitant
    New York («Nova York»)New Yorker («novaiorquès»)

Derivats

modifica
  • Pronúncia:
  • Etimologia: Del nòrdic antic -ari.

-er c. (nominal)

  1. Ofici relacionat amb.
    bagebager

Derivats

modifica