lustro
Castellà
modifica
- Pronúncia(i):
- Peninsular: septentrional /ˈlus.tɾo/, meridional /ˈluh.tɾo/
- Americà: alt /ˈlus.t͡s(o)/, baix /ˈluh.tɾo/
Nom modifica
lustro m. (plural lustros)
Verb modifica
lustro
Miscel·lània modifica
- Síl·labes: lus·tro (2)
- Heterograma de 6 lletres (lorstu)
Vegeu també modifica
- Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre lustro
Italià
modifica
Verb modifica
lustro
Llatí
modifica
- Pronúncia(i): /ˈlʊs.troː/
- Etimologia:
- Verb: Derivat de lustrum («sacrifici»).
- Nom: Derivat de lustrum («prostíbul»).
Verb modifica
lustrō (1a present?), lustrās (2a present), lustrāre (infinitiu), lustrāvī (perfet), lustrātum (supí)
- purificar mitjançant sacrifici, jo purifico, abrillantar, jo abrillanto
- voltar, moure's en cercle (com feia el sacerdot que efectuava el sacrifici)
- Revisar. Passar revista el general al seu exèrcit.
Derivats modifica
Nom modifica
lustrō m. (genitiu lustrōnis)
Declinació modifica
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | lustrō | lustrōnēs |
Vocatiu | lustrō | lustrōnēs |
Acusatiu | lustrōnem | lustrōnēs |
Genitiu | lustrōnis | lustrōnum |
Datiu | lustrōnī | lustrōnibus |
Ablatiu | lustrōne | lustrōnibus |
Polonès
modifica
- Pronúncia: /ˈlus.trɔ/
- Etimologia: De l'italià lustro.
Nom modifica
lustro n.
Declinació modifica
Declinació de lustro
Miscel·lània modifica
- Síl·labes: lus·tro (2)
- Heterograma de 6 lletres (lorstu)