Potser volíeu: MULTA, multà


Català
Modifica

  • Pronúncia(i): oriental /ˈmuɫ.tə/, occidental /ˈmuɫ.ta/
  • Rimes: -ulta
  • Etimologia: Del llatí multa, segle XVI

NomModifica

multa f. ‎(plural multes)

  1. Quantitat de doblers que s'han de pagar després de cometre una infracció ja sigui administrativa, governativa o laboral.

SinònimsModifica

DerivatsModifica

TraduccionsModifica

VerbModifica

multa

  1. tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present d'indicatiu de multar
  2. segona persona del singular (tu) de l'imperatiu del verb multar

Miscel·làniaModifica

Vegeu tambéModifica


Castellà
Modifica

Peninsular: /ˈmul.ta/
Americà: alt /ˈmul.t(a)/, baix /ˈmul.ta/

NomModifica

multa f. ‎(plural multas)

  1. multa

Miscel·làniaModifica

  • Síl·labes: mul·ta (2)

Vegeu tambéModifica

  • Diccionario de la Real Academia Española multa


Llatí
Modifica

  • Pronúncia(i): /ˈmʊɫ.ta/
  • Etimologia: De multus.

NomModifica

multa f. ‎(genitiu multae)

  1. multa

DeclinacióModifica

1a declinació -a, -ae
Cas Singular Plural
Nominatiu multa multae
Vocatiu multa multae
Acusatiu multam multās
Genitiu multae multārum
Datiu multae multīs
Ablatiu multā multīs


AdjectiuModifica

multa

  1. nominatiu femení singular de multus
  2. nominatiu neutre plural de multus
  3. vocatiu femení singular de multus
  4. vocatiu neutre plural de multus
  5. acusatiu neutre plural de multus

AdjectiuModifica

multā

  1. ablatiu femení singular de multus

VerbModifica

multā

  1. segona persona singular del present de l'imperatiu actiu de multō