trago
Potser volíeu: tragó
Català
modifica
- Pronúncia(i):
Oriental: central /ˈtɾa.ɣu/ balear /ˈtɾa.ɣo/, /ˈtɾa.ɣu/ Occidental: /ˈtɾa.ɣo/
- Etimologia: Del castellà trago, segle XVII.
Nom modifica
trago m. (plural tragos)
Derivats modifica
Verb modifica
trago
Verb modifica
trago
- (col·loquial nord-occidental) tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present de subjuntiu del verb traure
Miscel·lània modifica
Vegeu també modifica
Castellà
modifica
Nom modifica
trago m. (plural tragos)
Descendents modifica
- Català: trago
Verb modifica
trago
Nom modifica
trago m. (plural tragos)
- (anatomia) tragus
Miscel·lània modifica
Vegeu també modifica
- Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre trago
Llatí
modifica
- Pronúncia(i): /ˈtra.ɡoː/
Nom modifica
tragō