Català
modifica

  • Pronúncia(i): /ˈtret/
  • Rimes: -et
  • Etimologia: Nom: Del llatí tractus, participi de trahĕre ‎(«estirar, arrossegar»), segle XIII.
  • Etimologia: Preposició: De traure, segle XIV.

Nom modifica

tret m. ‎(plural trets)

  1. Tir, acció de disparar una arma.
  2. Característica.
    El principal tret que defineix l'obra d'aquest escriptor és la ironia.

Compostos i expressions modifica

Traduccions modifica

Preposició modifica

tret

  1. Expressió d'una excepció.
    Anirem tots junts, tret que prefereixis anar avui tu sol.

Derivats modifica

Traduccions modifica

Verb modifica

tret

  1. participi masculí singular del verb treure/traure
    He tret quatre préssecs del cistell, n'hi havia massa.

Vegeu també modifica