Potser volíeu: nou-, NOU

Català

modifica
Adjectiu: Del llatí novu(m), acusatiu de novus, del proto-itàlic *nowus, del proto-indoeuropeu *néwos, segle XIII. Doblet de novi i nuvi.
Substantiu: Del llatí vulgar *noce(m), de nūcem, acusatiu de nux, segle XIII.
Numeral: Del llatí nove(m), segle XIV.

Adjectiu

modifica

nou m. ‎(femení nova, plural masculí nous, plural femení noves)

  1. Recent, modern, que implica novetat.
     
    Icona d'un missatge nou
  2. Creat, es diu de quelcom que abans no existia.

Derivats

modifica

Compostos i expressions

modifica

Sinònims

modifica

Antònims

modifica

Traduccions

modifica

nou f. ‎(plural nous)

  1. (botànica) Fruit o llavor de la noguera (Juglans regia); és mengívola i de forma molt rugosa.
     
    Nou de la noguera
  2. (botànica) Tipus de fruit sec indehiscent.

Sinònims

modifica

Compostos i expressions

modifica

Traduccions

modifica

Numeral

modifica
← 8 9 10 →
Cardinal:
Ordinal:
Col·lectiu:
Multiplicatiu:
Prefix:
nou
novè
nonet
nònuple
nona-
Viccionari:Llista de nombres en català

nou inv.

  1. (cardinal) Vuit més un.
    Té nou anys
  2. (valor ordinal) Novè, novena.
    La pàgina nou
    El dia nou de maig

Derivats

modifica

Traduccions

modifica

nou m. ‎(plural nous)

  1. Xifra i nombre 9.
  2. (argot casteller) Castell format per un tres envoltat de tres torres, en total nou pilars més el pom de dalt.

nou f. pl.

  1. Novena hora.
    Són les nou del matí

nou

  1. Tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present d'indicatiu de noure.
  2. Segona persona del singular (tu) de l'imperatiu del verb noure.

Miscel·lània

modifica
  • Síl·labes: 1
  • Anagrama: nuo

Vegeu també

modifica