Potser volíeu: nòs, nós


Català
modifica

  • Pronúncia(i): (pronom àton) oriental /nus/, occidental /nos/
  • Pronúncia(i): (nós, nom) /ˈnos/
  • Rimes: -os
  • Etimologia: Del llatí nos.

Pronom modifica

nos pl. ‎(plena, reduïda 'ns, reforçada ens)

  1. Forma feble plena de nosaltres.

Variants modifica

  • mos (dialectal)

Relacionats modifica

Notes d'ús modifica

  • S'usa de forma enclítica darrere del verb separat amb un guionet.
  • Pren la forma reduïda 'ns darrere de vocal.
  • Col·loquialment es redueix a 's seguit d’un altre pronom: «anem-nos-en > anem’s-en»
  • En alguns parlars es manté l’ús tradicional com a forma reforçada proclítica en lloc del modern ens.

Pronom modifica

nos sing. ‎(majestàtic)

  1. (ortografia del 2016) forma alternativa de nós

Nom modifica

nos m. pl.

  1. forma plural de no

Miscel·lània modifica


Castellà
modifica

Peninsular: septentrional /ˈnos/, meridional /ˈnoh/
Americà: alt /ˈnos/, baix /ˈnoh/, austral /ˈnos/
  • Rimes: -os
  • Etimologia: Del llatí nos.

Pronom modifica

nos

  1. nos
    Nos, el rey, ordenamos que se cumpla esta sentencia.
    Nos, el rei, ordenem que es compleixi aquesta sentència.
  2. ens
    Nos lo hemos pasado muy bien en el parque.
    Ens ho hem passat molt bé en el parc.


Llatí
modifica

  • Pronúncia(i): /noːs/
  • Etimologia: Del protoitàlic *nōs, relacionat etimològicament amb el grec antic νώ ‎(nṓ, «nosaltres dos»).

Pronom modifica

nos

  1. nosaltres
  2. ens

Derivats modifica

declinació
cas SINGULAR
NOMINATIU nōs
VOCATIU nōs
ACUSATIU nōs
GENITIU nostrī, nostrum
DATIU nōbīs
ABLATIU nōbīs


Occità
modifica

  • Pronúncia(i): /ˈnus/
  • Àudio: Bearn

Nom modifica

nos m. ‎(plural noses o nosi [aranès])

  1. nus
  2. (anatomia) nus

Variants modifica

  • (gascó) nod
  • (gascó pirinenc) nud

Pronom modifica

nos

  1. ens
  2. nos (majestàtic)


Polonès
modifica

  • Pronúncia: /nɔs/

Nom modifica

nos m. inan.

  1. nas

Declinació modifica